247 total views
Kapanalig, hindi lamang pagkain, damit, at tahanan ang kailangan ng mga batang biktima ng kaguluhan sa Marawi. Kailangan din nila ng psychological first aid.
Malalim na trauma ang dala ng anumang kaguluhan sa puso at kamalayan ng mga batang naiipit sa armed conflict. Sa Marawi, nagising na lamang ang mga bata na iba na ang kanilang mundo. Sa isang iglap, ang kanilang tahanan, ang kanilang pamayanan, ang mundong kanilang kinalakihan at ginagalawan ay naglaho na. Maraming bata ang ang naglahad ng kanilang takot: takot para sa kasalukuyang pangyayari kung saan karahasan ang naghahari. Takot din, para sa tila dumi-dilim na kinabukasan ng marami.
Kaya’t napakahalaga ngayon ng psychological first aid (PFA) para sa mga bata ng Marawi. Ang PFA, kapanalig, ayon sa Save the Children, ay tumutulong sa prebensyon ng mga short-term at long-term na problemang sikilohikal na mula sa mga “distressful” at “traumatic” na insidente. Kung hindi kasi nabigyan ng PFA ang mga batang biktima, maari silang makaranas ng flashbacks o panunumbalik sa isip ng naranasang trahedya, sleep disorders o hindi normal na pagtulog, nightmares o masasamang panaginip, anxiety, depression, pag-iisa, lubhang pag-iyak, hirap sa pag-pokus, at iba pa.
Ayon sa UNICEF, tinatatayang mga 50,000 na bata ang nadisplace ng gyera sa Marawi. Sa ngayon, ang ahensyang ito, kasama ang DSWD, DepEd, at mga NGOs, ay abala sa pagbibigay hindi lamang ng mga relief at sanitation packages, kundi pati ng PFA.
Kapanalig, napakahalaga na maramdaman ng mga batang apektado ng gulo sa Marawi na hindi sila nag-iisa. Kailangan nila maramdaman na kahit pa kalunos-lunos ang kanilang pinagda-daanan ngayon, may pag-asa pa. Ang PFA ay isang paraan upang maibahagi nila ang kanilang mga nararamdaman sa paraang makakatulong pa sa kanilang paglago bilang susunod na mga lider ng bayan.
Ito kapanalig, kasama ang mga pagtulong sa kanila upang makabalik sa pag-aaral ang isa sa mga pangunahing pangangailangan sa Marawi ngayon. Base sa datos ng DepEd, mahigit pa sa 22,000 ang mga mag-aaral sa elementary at high school sa probinsya. Marami sa kanila ay nasa evacuation centers o mga kamag-anak. Tinatayang hindi lahat ng 73 public schools at 45 na private schools ng probinsya ang makakapagbukas ulit matapos ang gulo na ito dahil maraming istraktura ang nasira na ng pagbobomba sa probinsya.
Kapanalig, nagsusumamo tayo sa langit na nawa’y matapos na ang kaguluhan sa Marawi at manaig na ang kapayaapan sa buong Mindanao. Ang tunay na kapayapaan, napakailap man para sa Marawi ngayon, ay maari pa rin nating maabot. Ayon nga sa Populorum Progressio, “Ang kapayapaan ay ating nabubuo sa bawat araw na ating hinahabol ang kaayusan na nais ng Panginoon para sa sangkatauhan.” Ang mga bata, kapag nabigyan ng maayos na kalinga, kahit pa nakaranas ito ng trauma mula sa gyera, ay maari pang magbukas ng bagong pag-asa at bagong mundo kung saan ang panlipunang katarungan ay hindi lamang sinusulong, kundi sinasabuhay.
