2,904 total views
Ikatlong Linggo ng Apatnapung Araw ng Paghahanda (A)
Exodo 17, 3-7
Salmo 94, 1-2. 6-7. 8-9
Panginoo’y inyong dinggin,
huwag n’yo s’yang salungatin.
Roma 5, 1-2. 5-8
Juan 4, 5-42
o kaya Juan 4, 5-15. 19b-26. 39a. 40-42
Third Sunday of Lent (Violet)
UNANG PAGBASA
Exodo 17, 3-7
Pagbasa mula sa aklat ng Exodo
Noong mga araw na iyon: talagang uhaw na uhaw na ang mga Israelita, kaya sinumbatan nila si Moises, “Inialis mo ba kami sa Egipto para patayin sa uhaw pati mga anak namin at mga hayop?”
Kaya, taimtim na nanalangin si Moises sa Panginoon, “Ano ang gagawin ko sa mga taong ito? Ibig na nila akong batuhin?” Sumagot ang Panginoon, “Magsama ka ng ilang pinuno ng sambahayan ng Israel at mauna kayo sa mga Israelita. Dalhin mo ang iyong tungkod na inihampas mo sa ilog at lumakad na kayo. Hihintayin ko kayo sa ibabaw ng malaking bato sa Horeb. Hampasin mo ito at bubukal ang tubig na maiinom ng mga tao.” Gayun nga ang ginawa ni Moises; at ito ay nasaksihan ng mga kasama niyang lider ng Israel.
Ang lugar na yaon ay pinangalanan nilang “Masa” at “Meriba” dahil sa doo’y nagtalu-talo ang mga Israelita at sinubok nila ang Panginoon. Ang pinagtalunan nila ay kung pinapatnubayan sila ng Panginoon o hindi.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 94, 1-2. 6-7. 8-9
Panginoo’y inyong dinggin,
huwag n’yo s’yang salungatin.
Tayo ay lumapit
sa ‘ting Panginoon, siya ay awitan,
ating papurihan
ang batong kublihan nati’t kalakasan.
Tayo ay lumapit,
sa kanyang harapan na may pasalamat,
Siya ay purihin,
ng mga awiting may tuwa at galak.
Panginoo’y inyong dinggin,
huwag n’yo s’yang salungatin.
Tayo ay lumapit,
sa kanya’y sumamba at magbigay-galang,
lumuhod sa harap
nitong Panginoong sa ati’y lumalang.
Siya ang ating Diyos,
tayo ay kalinga niyang mga hirang,
mga tupa tayong inaalagaan.
Panginoo’y inyong dinggin,
huwag n’yo s’yang salungatin.
Ang kanyang salita ay ating pakinggan:
“Iyang inyong puso’y
huwag patigasin, tulad ng ginawa
ng inyong magulang
nang nasa Meriba, sa ilang ng Masa.
Ako ay tinukso’t
doon ay sinubok ng inyong magulang,
bagamat nakita
aking aking ginawang sila’ng nakinabang.”
Panginoo’y inyong dinggin,
huwag n’yo s’yang salungatin.
IKALAWANG PAGBASA
Roma 5, 1-2. 5-8
Pagbasa mula sa sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Roma
Mga kapatid:
Yamang napawalang-sala na tayo dahil sa pananalig sa ating Panginoong Hesukristo, sa pamamagitan niya’y mayroon na tayong kapanatagan sa harapan ng Diyos. Sa pamamagitan nga niya’y tinatamasa natin ang kagandahang-loob ng Diyos, at lubos tayong nagagalak sa ating pag-asa na makakasama sa kanyang kaluwalhatian. Hindi tayo nabigo sa ating pag-asa, sapagkat ang pag-ibig ng Diyos ay ibinuhos sa ating mga puso sa pamamagitan ng Espiritu Santo na ipinagkaloob na sa atin.
Sapagkat noong tayo’y mahihina pa, namatay si Kristo sa takdang panahon para sa mga makasalanan. Mahirap mangyaring ialay ninuman ang kanyang buhay alang-alang sa isang taong matuwid – bagamat maaaring may mangahas na gumawa nito alang-alang sa isang mabuting tao. Ngunit ipinadama ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Kristo para sa atin noong tayo’y makasalanan pa.
Ang Salita ng Diyos.
AWIT-PAMBUNGAD SA MABUTING BALITA
Juan 4, 42. 15
Aming pinananaligan
Tagapagligtas ng tanan,
Panginoon, kami’y bigyan
ng tubig na bumubuhay
upang kami’y di mauhaw.
MABUTING BALITA
Juan 4, 5-42
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Juan
Noong panahong iyon: Dumating si Hesus sa isang bayan sa Samaria, na tinatawag na Sicar, malapit sa bukid na ibinigay ni Jacob sa kanyang anak na si Jose. Dito matatagpuan ang balon ni Jacob. Umupo si Hesus sa tabi nito, sapagkat siya’y napagod sa paglalakbay. Halos katanghaliang-tapat na noon.
May isang Samaritanang dumating upang umigib. Sinabi ni Hesus sa kanya, “Maaari bang makiinom?” Wala noon ang kanyang mga alagad sapagkat bumili ng pagkain sa bayan. Sinabi sa kanya ng Samaritana, “Kayo’y Judio at Samaritana ako! Bakit kayo humihingi sa akin ng inumin?” Sapagkat, hindi nakikitungo ang mga Judio sa mga Samaritano. Sumagot si Hesus, “Kung alam lamang ninyo kung ano ang ipinagkakaloob ng Diyos, at kung sino itong humihingi sa inyo ng inumin, marahil ay kayo ang hihingi sa kanya, at kayo nama’y bibigyan niya ng tubig na nagbibigay-buhay?” “Ginoo,” wika ng babae, “malalim ang balong ito at wala man lamang kayong panalok. Saan kayo kukuha ng tubig na nagbibigay-buhay? Higit pa ba kayo kaysa aming ninunong si Jacob, na nagbigay sa amin ng balong ito? Uminom siya rito, pati ang kanyang mga anak, at ang kanyang mga hayop.” Sumagot si Hesus, “Ang uminom ng tubig na ito’y muling mauuhaw, ngunit ang uminom ng tubig na ibibigay ko ay hindi na muling mauuhaw. Ito’y magiging isang bukal sa loob niya, babalong, at magbibigay sa kanya ng buhay na walang hanggan.” Sinabi ng babae, “Ginoo, kung gayun po’y bigyan ninyo ako ng tubig na sinasabi ninyo, nang hindi na ako mauhaw, ni pumarito pa upang sumalok.” Umuwi ka at isama mo rito ang iyong asawa,” wika ni Hesus. “Wala po akong asawa,” anang babae. “Tama ang sinabi mong wala kang asawa,” tugon ni Hesus. “Sapagkat lima na ang iyong naging asawa, at ang kinakasama mo ngayon ay hindi mo asawa. Totoo ang sinabi mo.” Sinabi ng babae, “Ginoo, sa wari ko’y propeta kayo. Dito sa bundok na ito sumamba sa Diyos ang aming mga magulang, ngunit sinasabi ninyong mga Judio, na sa Jerusalem lamang dapat sambahin ang Diyos.” Tinugon siya ni Hesus, “Maniwala ka sa akin, Ginang, dumarating na ang panahon na sasambahin ninyo ang Ama, hindi lamang sa bundok na ito o sa Jerusalem. Hindi ninyo nakikilala ang inyong sinasamba, ngunit nakikilala namin ang aming sinasamba, sapagkat ang kaligtasan ay galing sa mga Judio. Ngunit dumarating na ang panahon – ngayon na nga – na ang mga tunay na sumasamba sa Ama ay sasamba sa kanya sa espiritu at sa katotohanan. Sapagkat ito ang hinahanap ng Ama sa mga sumasamba sa kanya. Ang Diyos ay Espiritu kaya dapat siyang sambahin sa espiritu at sa katotohanan.”
Sinabi ng babae, “Nalalaman ko pong paririto ang Mesiyas, ang tinatawag na Kristo. Pagparito niya, siya ang magpapahayag sa atin ng lahat ng bagay.” “Akong nagsasalita sa iyo ang tinutukoy mo,” sabi ni Hesus.
Dumating nang sandaling iyon ang kanyang mga alagad. Nabigla sila nang makitang nakikipag-usap siya sa isang babae. Ngunit isa man sa kanila’y walang nagtanong kung ano ang ibig ni Hesus o kaya’y kung bakit siya nakikipag-usap sa babae.
Iniwan ng babae ang kanyang banga, bumalik sa bayan at sinabi sa mga tagaroon, “Halikayo! Tingnan ninyo ang taong nagsabi sa akin ng lahat ng ginawa ko. Siya na kaya ang Kristo?” Kaya’t lumabas sila ng bayan at nagpunta kay Hesus.
Samantala, makailang ulit na sinabi sa kanya ng mga alagad, “Rabi, kumain na po kayo.” Ngunit sumagot siya, “Ako’y may pagkaing hindi ninyo alam.” Kaya’t nag-usap-usap ang mga alagad, “May nagdala kaya sa kanya ng pagkain?” Sinabi sa kanila ni Hesus, “Ang pagkain ko’y ang tuparin ang kalooban ng nagsugo sa akin, at ganapin ang ipinagagawa niya.”
“Hindi ba sinasabi ninyo, ‘Apat na buwan pa at anihan na’? Sinasabi ko sa inyo, masdan ninyo ang mga bukid: hinog na at handa nang anihin. Ang gumagapas ay tumatanggap ng upa at nagtitipon ng bunga para sa buhay na walang hanggan. Kaya’t magkasamang nagagalak ang naghahasik at ang nag-aani. Kaya totoo ang kasabihang, ‘Iba ang naghahasik at iba naman ang nag-aani.’ Sinugo ko kayo upang anihin ang hindi ninyo inihasik. Nagpagal ang iba, at kayo ang nag-aani sa kanilang pinagpagalan.”
Maraming Samaritano sa bayang yaon ang sumampalataya kay Hesus dahil sa patotoong ito ng babae, “Sinabi niya sa akin ang lahat ng aking ginawa.” Kaya’t paglapit ng mga Samaritano kay Hesus, hiniling nila na tumigil muna siya roon; at nanatili siya roon nang dalawang araw.
At marami pang sumampalataya nang mapakinggan siya. Sinabi nila sa babae, “Nananampalataya kami ngayon, hindi na dahil sa sinabi mo kundi dahil sa narinig namin sa kanya. Nakilala naming siya nga ang Tagapagligtas ng sanlibutan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
o kaya: Maikling Pagbasa
Juan 4, 5-15. 19b-26. 39a. 40-42
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Juan
Noong panahong iyon: Dumating si Hesus sa isang bayan sa Samaria, na tinatawag na Sicar, malapit sa bukid na ibinigay ni Jacob sa kanyang anak na si Jose. Dito matatagpuan ang balon ni Jacob. Umupo si Hesus sa tabi nito, sapagkat siya’y napagod sa paglalakbay. Halos katanghaliang-tapat na noon.
May isang Samaritanang dumating upang umigib. Sinabi ni Hesus sa kanya, “Maaari bang makiinom?” Wala noon ang kanyang mga alagad sapagkat bumili ng pagkain sa bayan. Sinabi sa kanya ng Samaritana, “Kayo’y Judio at Samaritana ako! Bakit kayo humihingi sa akin ng inumin?” Sapagkat, hindi nakikitungo ang mga Judio sa mga Samaritano. Sumagot si Hesus, “Kung alam lamang ninyo kung ano ang ipinagkakaloob ng Diyos, at kung sino itong humihingi sa inyo ng inumin, marahil ay kayo ang hihingi sa kanya, at kayo nama’y bibigyan niya ng tubig na nagbibigay-buhay.” “Ginoo,” wika ng babae, “malalim ang balong ito at wala man lamang kayong panalok. Saan kayo kukuha ng tubig na nagbibigay-buhay? Higit pa ba kayo kaysa aming ninunong si Jacob, na nagbigay sa amin ng balong ito? Uminom siya rito, pati ang kanyang mga anak, at ang kanyang mga hayop.” Sumagot si Hesus, “Ang uminom ng tubig na ito’y muling mauuhaw, ngunit ang uminom ng tubig na ibibigay ko ay hindi na muling mauuhaw. Ito’y magiging isang bukal sa loob niya, babalong, at magbibigay sa kanya ng buhay na walang hanggan.” Sinabi ng babae, “Ginoo, kung gayun po’y bigyan ninyo ako ng tubig na sinasabi ninyo, nang hindi na ako mauhaw, ni pumarito pa upang sumalok. Ginoo, sa wari ko’y propeta kayo. Dito sa bundok na ito sumamba sa Diyos ang aming mga magulang, ngunit sinasabi ninyong mga Judio, na sa Jerusalem lamang dapat sambahin ang Diyos.” Tinugon siya ni Hesus, “Maniwala ka sa akin, Ginang, dumarating na ang panahon na sasambahin ninyo ang Ama, hindi lamang sa bundok na ito o sa Jerusalem. Hindi ninyo nakikilala ang inyong sinasamba, ngunit nakikilala namin ang aming sinasamba, sapagkat ang kaligtasan ay galing sa mga Judio. Ngunit dumarating na ang panahon – ngayon na nga – na ang mga tunay na sumasamba sa Ama ay sasamba sa kanya sa espiritu at sa katotohanan. Sapagkat ito ang hinahanap ng Ama sa mga sumasamba sa kanya. Ang Diyos ay Espiritu kaya dapat siyang sambahin sa espiritu at sa katotohanan.”
Sinabi ng babae, “Nalalaman ko pong paririto ang Mesiyas, ang tinatawag na Kristo. Pagparito niya, siya ang magpapahayag sa atin ng lahat ng bagay.” “Akong nagsasalita sa iyo ang tinutukoy mo,” sabi ni Hesus.
Kaya’t paglapit ng mga Samaritano kay Hesus, hiniling nila na tumigil muna siya roon; at nanatili siya roon nang dalawang araw.
At marami pang sumampalataya nang mapakinggan siya. Sinabi nila sa babae, “Nananampalataya kami ngayon, hindi na dahil sa sinabi mo kundi dahil sa narinig namin sa kanya. Nakilala naming siya nga ang Tagapagligtas ng sanlibutan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
PANALANGIN NG BAYAN
Ika-3 Linggo ng Kuwaresma
Lalong sabik kaysa Samaritanang makatanggap kay Hesus ng banal na tubig, buong kababaang- loob na tayo’y humiling sa kanya ng kasaganaan ng kanyang mga biyaya habang nananalangin tayong:
Panginoong Hesus, pawiin mo ang aming uhaw!
Para sa Simbahang bagong bayan ng Diyos: Nawa patuloy siyang pagkalooban ng mahabaging pagmamahal ng Diyos ng malinis na tubig ng Kanyang Salita at mga Sakramento sa kanyang paglalakbay sa disyerto ng kawalan-pansin at pagtutol ng tao. Manalangin tayo!
Para sa Santo Papa at sa mga pinuno nating espirituwal: Nawa sila’y maging mga karapat-dapat na kinatawan ni Hesus, na bagong Moises, na nakapapawi sa uhaw ng ating mga kaluluwa sa pamamagitan ng tubig ng banal na biyaya. Manalangin tayo!
Para sa mga pinuno nating pambayan: Nawa sila’y maging inspirasyon at uliran natin sa katapatan sa kagalingang panlahat at pagtugon sa mga panga- ngailangan ng mga kaawa-awa sa lipunan. Manalangin tayo!
Para sa lahat ng naghihirap na pisikal, emosyunal, at espirituwal: Makatagpo nawa sila ng lakas at kasiyahan sa bukas-palad na pakikiisa ng mga kasama sa kanilang mag-anak o pamayanan. Manalangin tayo!
Para sa ating kabataan: Nawa matagpuan nila sa Ebanghelyo ang daloy ng katotohanang makapapawi sa kanilang pagkauhaw sa kahulugan ng buhay. Manalangin tayo!
Tahimik nating ipanalangin ang ating mga kahilingang pansarili. (Tumigil sandali.) Manalangin tayo!
Panginoong Hesus, ikaw ang bukal ng tubig na nagbibigay-buhay na ikapagbabago ng disyerto naming buhay na maging mga hardin ng kabanalan. Sariwain mo ng masagana mong biyaya ang aming mga uhaw na kaluluwa at sa gayo’y malasap namin sa buhay na ito ang kagalakan ng Kaharian kung saan ka nabubuhay at naghahari magpakailanman. Amen!
