132,571 total views
Ang mga luntiang espasyo, kilala rin bilang green spaces, ay nagbibigay buhay at kahulugan sa ating mga komunidad. Sa Pilipinas, kung saan ang urbanisasyon at modernisasyon ay patuloy na umaarangkada, mas lalong nagiging kritikal ang pangangailangan para sa mga lugar na puno ng berdeng halaman at natural na kagandahan. Ang pagsusulong ng green spaces ay hindi lamang isang luxury kundi isang pangangailangan para sa ating kalusugan, kapaligiran, at kapanatagan.
Malaki ang ugnayan ng ng ating kapaligiran sa kalusugan ng ating katawan at isipan. Ang pagkakaroon ng mga parke, puno, at hardin ay nagbibigay hindi lamang ng mas malinis na hangin kundi pati na rin ng lugar kung saan maaari tayong makapag-relax at magpahinga mula sa gulo at ingay ng urbanisadong mundo.
Isa pang mahalagang aspeto ng green spaces ay ang papel nito sa pangangalaga sa kalikasan. Ang mga puno at halaman ay nagbibigay hindi lamang ng sariwang hangin kundi pati na rin ng natural filter sa polusyon. Ang pagkakaroon ng mga luntiang espasyo ay nakakatulong sa pagpapabawas ng carbon footprint at sa pagpapabuti ng kalidad ng hangin sa ating paligid.
Sa Pilipinas, kung saan ang kahalagahan ng agrikultura ay napakahalaga, ang pagtataguyod ng mga green spaces ay nagbibigay daan sa mas malusog na agrikultura at mas produktibong buhay sa kanayunan. Ang mga halamang ornamental at produktibong tanim ay nagbibigay kulay at buhay hindi lamang sa mga komunidad kundi pati na rin sa kabuuang kalikasan.
Ang mga green spaces ay may mahalagang papel din sa pagsusulong ng turismo. Ang kagandahan ng kalikasan, mga tanawin, at mga pook-pasyalan na may sariwang hangin ay nagiging dahilan para sa pag-akyat ng bilang ng mga turista. Ang pagpapaganda ng ating mga green spaces ay nagbubukas ng pinto sa mga oportunidad – mga livelihood activities gaya ng eco-tourism, pagbebenta ng halaman at prutas, at pag-ga-garden based businesses.
May magagawa pa tayo. Maari nating masiguro na ang Pilipinas ay mananatiling isang luntiang pook na puno ng buhay at kagandahan para sa mga darating na henerasyon. Ang mga batas gaya ng Republic Act No. 10176l, kung saan nakasaad na “All able-bodied citizens of the Philippines, who are at least twelve (12) years of age, shall be required to plant one (1) tree every year” ay dapat nating isulong.
Mahalaga ang pagtataguyod at pagpapabuti ng green spaces sa Pilipinas. Sa ngayon, tinatayang mga 12% lamang ng ating mga land areas ang may luntiang espasyo. Sayang, kapanalig. Ito ay hindi lamang nagbibigay ng kagandahan at aliw, kundi nag-aambag din sa pangangalaga sa kalusugan, kapaligiran, at kabuuang kaunlaran ng bansa. Sabi nga Caritas en Veritate, bahagi ng Panlipunang Turo ng Simbahan: “The way humanity treats the environment influences the way it treats itself, and vice versa.” Kung ating inaalagaan ang kapaligiran, aalagaan din tayo nito.
Sumainyo ang Katotohanan.
