468 total views
Homiliya Para sa Huwebes sa ika-7ng Linggo ng Pagkabuhay, 25 May 2023, Juan 17:20-26
Magandang hangarin ang PAGKAKAISA pero hindi lahat pinagkakaisahan ay mabuti o tama. Sa ating first reading, nagkaisa ang mga Pariseo at Saduseo na karaniwang hindi nagkakasundo sa maraming usaping doktrina. Nagkaisa lang sila sa hangarin nilang mapabilanggo at mapatahimik si San Pablo sa pangangaral niya ng mabuting balita tungkol sa Panginoong HesuKristo.
Alam ni San Pablo na may mga pagkakaisa na madaling buwagin. Kaya kumambyo siya sa depensa niya. Ang sabi niya, “Kaya ba ako nililitis dito at dahil Pariseo ako at naniniwala sa muling pagkabuhay?” Alam kasi niya na ang doktrina tungkol sa muling pagkabuhay at kabilang buhay ay isa sa mga pinagtatalunan ng dalawang grupo. Pro-resurrection ang mga Pariseo, kontra naman ang mga Saduseo. Para sa kanila, walang ibang buhay kundi ang dito sa mundo.
Ayun, ang bilis tuloy na nabuwag ng pagkakaisa nila ; aba narinig lang ang muling pagkabuhay biglang hindi na sila magkasundo sa naunang hangarin nila na mahatulan si San Pablo ng parusang kamatayan.
Sa ebanghelyo naman, narinig natin ang sinabi ni Hesus sa Juan 17:20, “Ang panalangin koʼy hindi lang para sa kanila na sumasampalataya sa akin , kundi pati na rin sa mga sasampalataya pa sa akin sa pamamagitan ng pangangaral nila.” Ibig sabihin, hindi lang para sa kanyang mga alagad na kasama niya sa sandaling iyon, kundi para din sa ating mga alagad niya ngayon.
Pero linawin natin, malinaw ang hiniling niya—hindi lang na magkaisa tayong lahat, kundi ang tayo’y magkaisa “kung paanong siya at ang Ama ay nagkakaisa.” Na sana ang maging batayan ng ating pagkakaisa ay ang pagkakaisa ng Ama at Anak sa buklod ng Espiritu Santo. Pagkakaisang nakatayo sa pundasyon ng pag-ibig, dahil, sabi nga ni San Juan, “Ang Diyos ay pag-ibig.” (1 Juan 4:8)
At sabi rin ng Kasulatan, “Nilikha ng Diyos ang tao sa kanyang sariling hugis at wangis.” (Gen 1:26-27). Ibig sabihin, kalooban niya na mahawig tayo sa kanya. Nagkamali nga lang tayo ng intindi; akala natin makakahawig natin ang Diyos sa pamamagitan ng paghahangad ng kapangyarihan. Nilinlang ng dimonyo ang tao na maghangad na mag-Diyos-diyosan, upang lalong malayo sa hugis at wangis ng Diyos.
Si Kristo Hesus ang nagturo sa atin sa tunay na pakikitulad sa Diyos: ANG PAG-IBIG. Kapag ang tao’y natututong lumabas sa sarili, kumalinga sa kapwa lalo na sa mga maliliit at mga nasasantabi, magmalasakit, magpakumbaba, magpatawad, maghangad ng katarungan na nakabatay sa habag, kapag natuto tayong magparaya at mag-alay ng buhay alang-alang sa kaibigan o minamahal, noon lang tayo makakabuo ng buklod na matibay na bilang isang sambayanan, sa Ingles, COMMUNITY, buklod na sumasalamin sa Banal na Santatlo ( Holy Trinity).
Hindi naman kasi lahat ng nagkakaisa ay matatawag na “community”. Lalo na kung ang pinagkakaisahan nila ay pagkamuhi, pagkainggit, hinanakit, pagkahumaling sa kapangyarihan, kayamanan at katanyagan. Walang uusbong na community kung walang nabubuong “COMMUNION” o pagkakaisang-puso’t diwa. Ito ay kaloob ng iisang Espiritu Santong ating tinanggap sa binyag.
Kaya napakahalagang simbolo para sa ating mga Katoliko ng Santo Papa. Ang itinuturing natin kapwa Katoliko sa buong daigdig ay ang sinumang “in communion with the Bishop of Rome”. Ang Roma ay simbolo para sa atin ng pagkakaisa bilang pandaigdigang simbahan. Kaya “Pontifex Maximus” ang tawag sa Latin sa sinumang maluklok bilang Obispo ng Roma, dahil siya ang gumaganap bilang ating tulay o tagapag-ugnay sa isa’t isa. Siya ang kumakatawan sa papel na ginampanan ni San Pedro bilang pinuno ng mga apostol. Tagapangalaga ng buklod ng pagkakaisa ng sambayanan ng mga alagad sa iisang Espiritu, sa ngalan ni Kristo.
Minsan, sa pagpapalayas ni Hesus ng mga dimonyo, tinawag siyang “alagad ng dimonyo” o “kampon ni Beelzebul, ang prinsipe ng mga dimonyo.” Sinabi tuloy niya, “Ang isang kahariang nahahati laban sa sarili ay hindi maaaring manatili.” Iyon kasi ang misyon ng dimonyo, ang pagkaisahin tayo sa maling hangarin para magkahati-hati tayo, maglaban-laban, magkaisa sa pagkahumaling sa kapangyarihan, sa prinsipyong MATIRA ANG MATIBAY.
Pero wala tayong dapat ikatakot; ipinagdasal tayong lahat upang magkaisa, hindi lang tayong mga nananatili pang buhay, kundi kasama na rin ng ating mga yumao na nananatili pa ring nakabuklod sa iisa at buháy na katawan ng ating Panginoong HesuKristo. Ito lamang ang matibay pagkakaisa na ipinanalangin ni Hesus para sa atin.
